میوه خشک میوهای است که اکثریت آب اصلی آن بهطور طبیعی، از طریق خشک کردن در آفتاب یا با استفاده از خشک کن های تخصصی یا دستگاههای آبگیری حذف شده است. میوه خشک دارای سنت طولانی استفاده از هزاره چهارم قبل از میلاد در بین النهرین است و به دلیل طعم شیرین، ارزش غذایی و ماندگاری طولانی آن بسیار ارزشمند است.
امروزه مصرف میوه های خشک رواج یافته است و نزدیک به نیمی از میوه های خشک فروخته شده کشمش و پس از آن خرما، آلو، انجیر، زردآلو، هلو، سیب و گلابی است به این میوههای خشک “معمولی” یا “سنتی” میگویند: میوه هایی که در آفتاب یا در خشک کن‌های تونل باد گرم خشک شده اند.
